जरी मी शहरातल्या शाळेत शिकत असलो तरी, प्रत्येक मोठ्या सुट्टीला मला एकाच गोष्टीची ओघ लागली असते आणि ती म्हणजे माझ्या गावाची, आजीच्या गावा ला जाण्याची.
माझं गाव, माझं आदर्श गाव! सुंदर आणि स्वच्छतेचं प्रती समर्थ उदाहरण.
चिखलाच्या रस्त्याने गाडी वळली की मला हवेतील ताजेपणा जाणवतो. गावाकडे जाणाऱ्या रस्त्याच्या दुतर्फा मोठमोठी झाडे आहेत आणि ती इतकी जीवंत आहेत की जणू ते आपल्या गावात आपले स्वागत करण्यासाठी आनंदाने नाचत आहेत. असं चित्तथरारक दृश्य मी कधीच पाहिलं नाही. गावाच्या वेशीवर एक मंदिर आहे जिथे अनेकदा प्रार्थना, विधी आणि इतर पूजाविधी होत असतात.
भारत माझा देश आहे. भारत देश हा आपली संस्कृती व सभ्यतेसाठी विश्वभरात ओळखला जातो.
माझ्या गावातील लोक साधे आणि कष्टाळू आहेत. ते शेतकरी, दुकानदार आणि कारागीर आहेत. जे भांडण तंट्यांपासून दूर राहतात. माझ्या गावातील लोक म्हणजे प्रेमाच्या धाग्याने विणलेला एक समुदाय आहे.
खेड्यांमध्ये एकतर छोटय़ा छोटय़ा छोटय़ा छोटय़ा झोपडय़ा असतात किंवा छत, दगड आणि विटांच्या घरांच्या मोठय़ा वस्त्या असतात. कलाकार आणि चित्रपट निर्मात्यांनी असा आभास निर्माण केला आहे की भारतीय खेडे म्हणजे मातीच्या get more info प्लॅस्टर केलेल्या भिंतींचा एक साधा समूह आहे, झाडांनी सावली केली आहे, काही लोक हळू हळू आणि अर्थातच बैलगाड्यांसह हिरव्यागार शेतांच्या मोठ्या विस्ताराकडे दुर्लक्ष करतात.
गावातलं स्वच्छतेतलं महत्त्व जनांनी समजून घेतलं, आणि त्यास अपनंद केलं.
माझं गाव, स्वच्छतेचं प्रती पूर्ण समर्थ आणि अद्वितीय उदाहरण.
बाजारात पालेभाजीचा बाजार, माशांचा बाजार आणी जनावरांचा बाजार भरतो. गावात प्रत्येक गोष्टीची सोयी सुविधा केलेली आहे त्यामुळे लोकांना कोणत्याही गोष्टीसाठी बाहेर गावी जावे लागत नाही.
स्वच्छतेचं नाटक आयोजित केलं, ज्यामुळे गाववासी स्वच्छतेचं महत्त्व समजून घेतलं.
दरवर्षी हजारो पर्यटक माझ्या गावाला भेट देतात.
भारतीय संविधानानुसार आपण सर्वधर्म समभावाचे तत्व अंगिकारले आहे.
मित्रांनो तुम्‍हाला हा निबंध कसा वाटला हे तुम्‍ही कमेंट करून सांगु शकता . धन्‍यवाद
ते केवळ शारीरिकदृष्ट्या मजबूत नसतात, परंतु ते त्यांच्या मानसिक आरोग्याची देखील चांगली काळजी घेतात.